2203. هر دم, نگاه

وقتی حرف می زنم . پر از خنده می شدی تو. حالا نیستی تا ببینی که این روزها خنده دار تر شده ام. لابلای عکس ها می گردم و با بند انگشت اشاره, دنگ دنگ به سرم می زنم و به یاد می آورم کوچه پس کوچه ها را . خانه ها را . حتی چشمانم را ریز تر میکنم, و آدم ها را برانداز . مثلا با دقت بیشتری می خواهم بیادشان بیاورم. بخند عزیزم. منبع